Mój przełom, moje lata 90. to kłębowisko widm i hiperrealizmu, paranoja obok prawdy, pokój z setką grających telewizorów, detale sprzed ponad trzydziestu lat wbite do mózgu jak gwoździe i całe ówczesne tygodnie i miesiące, które bezpowrotnie przepadły

Jeden z dziewięciu artykułów w najnowszym Dwutygodniku na temat roku 1989